Saturday, September 11, 2010

Meri Bhavna - मेरी भावना

Meri Bhavna (मेरी भावना), written by Pandit Jugalkishor Mukhtar, is a Jain Prayer.

Hindi version:

जिसने राग द्वेष कामादिक जीते सब जग जान लिया
सब जीवोको मोक्षमार्ग का निस्पृह हो उपदेश दिया
बुध्ध, वीर, जिन, हरि, हर, ब्रम्हा, या उसको स्वाधीन कहो
भक्ति-भाव से प्रेरित हो यह चित्त उसी में लीन रहो ||1||

विषयो की आशा नहि जिनके साम्य भाव धन रखते हैं
निज परके हित-साधन में जो निश दिन तत्पर रहते हैं
स्वार्थ त्याग की कठिन तपस्या बिना खेद जो करते हैं
ऐसे ज्ञानी साधू जगत के दुःख समूह को हरते हैं ||2||

रहे सदा सत्संग उन्ही का ध्यान उन्ही का नित्य रहे हैं
उन्ही जैसी चर्या में यह चित्त सदा अनुरक्त रहे हैं
नहीं सताऊ किसी जीव को झूठ कभी नहीं कहा करू
परधन वनिता पर न लुभाऊ, संतोशामृत पीया करू ||3||

अहंकार का भाव न रखु नहीं किसी पर क्रोध करू
देख दुसरो की बढती को कभी न इर्ष्या भाव धरु
रहे भावना ऐसी मेरी, सरल सत्य व्यव्हार करू
बने जहा तक इस जीवन में, औरो का उपकार करू||4||

मैत्री भाव जगत में मेरा सब जीवो से नित्य रहे
दींन दुखी जीवो पर मेरे उर से करुना – स्रोत बहे
दुर्जन क्रूर कुमार्ग रतो पर क्षोभ नहीं मुझको आवे
साम्यभाव रखु में उन पर, ऐसी परिणति हो जावे ||5||

गुनी जनों को देख ह्रदय में मेरे प्रेम उमड़ आवे
बने जहाँ तक उनकी सेवा करके यह मन सुख पावे
होऊ नहीं कृतघ्न कभी में द्रोह न मेरे उर आवे
गुण ग्रहण का भाव रहे नित दृष्टी न दोषों पर जावे ||6||

कोई बुरा कहो या अच्छा लक्ष्मी आवे या जावे
लाखों वर्षो तक जीउ या मृत्यु आज ही आ जावे
अथवा कोई कैसा ही भय या लालच देने आवे
तो भी न्याय मार्ग से मेरा कभी न पद डिगने पावे ||7||

होकर सुख में मग्न न फूले दुःख में कभी न घबरावे
पर्वत नदी श्मशान भयानक अटवी से नहीं भय खावे
रहे अडोल अकंप निरंतर यह मन द्रिन्तर बन जावे
इस्ट वियोग अनिस्ठ योग में सहन- शीलता दिखलावे ||8||

सुखी रहे सब जीव जगत के कोई कभी न घबरावे
बैर पाप अभिमान छोड़ जग नित्य नए मंगल गावे
घर घर चर्चा रहे धर्मं की दुष्कृत दुष्कर हो जावे
ज्ञान चरित उन्नत कर अपना मनुज जन्म फल सब पावे ||9||

इति भीती व्यापे नहीं जग में वृष्टी समय पर हुआ करे
धर्मनिस्ट होकर राजा भी न्याय प्रजा का किया करे
रोग मरी दुर्भिक्ष न फैले प्रजा शांति से जिया करे
परम अहिंसा धर्म जगत में फ़ैल सर्व हित किया करे ||10||

फैले प्रेम परस्पर जगत में मोह दूर हो राह करे
अप्रिय कटुक कठोर शब्द नहीं कोई मुख से कहा करे
बनकर सब “युगवीर” ह्रदय से देशोंनती रत रहा करें
वस्तु स्वरुप विचार खुशी से सब संकट सहा करे ||11||

रहे भावना ऐसी मेरी ....


English version:

Jisne raag dvesh kamadik jeete sab jag jaan liya
sab jeevon ko moksha marg ka nisprah ho updesh diya
buddh veer jin hari har brahma ya usko swaadhin kaho
bhakti bhaav se prerit ho yeh chitt usi mei leen raho ||1||

vishayon ki aasha nahi jinke samyabhaav dhan rakhte hain
nij parke hit saadhan mei jo nishdin tatpar rehte hain
swarth tyaag ki kathin tapsya bina khed jo karte hain
aise gyaani saadhu jagat ke dukh ko harte hain ||2||

rahe sadaa satsang unhi ka dhyaan unhi ka nitya rahe
unhi jaisi charya mei yeh chitt sada anurakt rahe
nahi satau kisi jeev ko juth kabhi nahi kaha karu
par dhan vanita par na lubhau santoshamrit piya karu ||3||

ahankaar ka bhaav na rakhu nahi kisi par krodh karu
dekh dusro ki badhti ko kabhi na irsha bhaav dharu
rahe bhavna aisi meri saral satya vyavhaar karu
bane jaha tak is jeevan mei auro ka upkar karu ||4||

maitri bhaav jagat mei mera sab jeevon se nitya rahe
deen dukhi jeevon par mere ur se karuna srot bahe
durjan krur kumarg rato pe chhob nahi mujhko aave
saamyabhaav rakhu main unpar aisi parinati ho jaave ||5||

guni jano ko dekh hriday mei mere prem umad jaave
bane jaha tak unki seva karke yeh man sukh paave
hou nahi krataghna labhi main droh na mere ur aave
gun grahan ka bhaav rahe nit drishti na doshon par jaave ||6||

koi bura kaho ya achcha lakhsmi aave ya jaave
laakhon varsho tak jiyu ya mrityu aaj he aa jaave
athva koi kaisa he bhay ya laalach dene aave
to bhi nyaay maarg se mera kabhi na pad digne paave ||7||

hokar sukh mi magna na phule dukh mei kabhi na ghabraave
parvat nadi shamshaan bhayanak atvi se nahi bhay khaave
rahe adol akamp nirantar yeh man drantar ho jaaye
isht viyog anisht yog mei sahanshilta dikhlaave ||8||

sukhi rahein sab jeev jagat ke koi kabhi na ghabraave
bair paap abhimaan chhod sab nitya naye mangal gaave
ghar ghar charcha rahe dharma ki dushkrat dushkar ho jaave
gyan charit unnat kar apna manuj janam phal sab paave ||9||

iiti bhiiti vyape nahi jag mei vrishti samay par hua kare
dharmnisht hokar raja bhi nyay praja ka kiya kare
rog mari durbhiksha na faile praja shanti se jiya kare
param ahimsa dharma jagat mei phail sarv hit kiya kare ||10||

phaile prem paraspar jag mei moh duur he raha kare
apriya katuk kathor shabd nahi koi mukh se kaha kare
bankar sab yugvir hriday se deshonnati rat raha kare
vastu swarup vichar khushi se sab sankat saha kare ||11||

rahe bhavna aisi meri

Saturday, August 21, 2010

जैन स्तुति - प्रभु पतित पावन (Jain Stuti - Prabhu Patit Paavan)

This is a Jain prayer written by Budhjan (Jaipur, 1773-1838), I've tried to display in both English & Hindi and its meaning as well ... If you find any error or any kind of discrepancy please let me know by placing comment or directly email me to jainankit11@gmail.com

प्रभु पतित पावन मैं अपावन, चरण आयो सरण जी ।
यों विरद आप निहार स्वामी, मेट जामन मरण जी ॥ (१)
तुम ना पिछान्यो आन मान्यो, देव विविध प्रकार जी ।
या बुद्धि सेती निज ना जान्यो, भ्रम गिन्यो हितकार जी ॥ (२)
भव विकट वन में करम बैरी, ज्ञान धन मेरो हरयो ।
तब इष्ट भूल्यो भ्रष्ट होए, अनिष्ट गति धरतो फिरयो ॥ (३)
धन्य घड़ी यो धन्य दिवस यो ही, धन्य जनम मेरो भयो ।
अब भाग्य मेरो उदय आयो, दरश प्रभु जी को लाख लयो ॥ (४)
छवि वीतरागी नगन मुद्रा, दृष्टि नासा पै धरें ।
वसु प्रातिहार्य अनंत गुण जुट, कोटि रवि छवि को धरें ॥ (५)
मिट गयो तिमिर मिथ्यात मेरो, उदय रवि आतम भयो ।
मो उर हरष एसो भयो, मनु रंक चिंतामणि लयो ॥ (६)
मैं हाथ जोड़ नवाय मस्तक, वीनऊँ तुम चरण जी ।
सर्वोत्कृष्ट त्रिलोकपति जिन, सुनहु तारण तरन जी ॥ (७)
जाचूँ नहीं सुरवास पुनि, नर राज परिजन साथ जी ।
"बुध" जाचहूँ तुम भक्ति भव भव, दीजिये शिवनाथ जी ॥ (८)

prabhu patit paavan mai.n apaavan, charaN aayo sharaN jii.
Prabhu! aap patit(gira huya, apavitra) ko pavitra karne vale hain. Aur mai apavitra hu. Aapke charno ki sharan mei aaya hu
yo virad aap nihaar svaamii, meT jaaman maraN jii.. (1)
aap to jeev ko janam-maran se mukti dilwane wale hain
tum naa pichhaanyo aan maanyo, dev vividh prakaar jii.
Dev/bhagwan bahut prakar ke hain .. Aapko maine pehchana nahi, aur anya dev ko manta raha
yaa buddhi setii nij n jaanyo, bhram ginyo hitakaar jii.. (2)
apni aatma ko na jana .. anya cheejo ko laabhkaari mana
bhav vikaT van me.n karam bairii, GYaan dhan mero haryo.
ghane jangal jaise is sansaar mei karm dushman hai .. jisne gyan ko har liya hai .. dhak diya hai
tab ishhT bhuulyo bhrashhT hoy, anishhT gati dharato phiryo.. (3)
aise mei pujya ko bhoolkar brasht hokar .. anisht hua aur gatiyon mei phirta raha
dhan gha.Dii yo dhan divas yo hii, dhan janam mero bhayo.
aha! aisi dhanya ghadi .. dhanya divas .. din aaya hai .. dhanya janam mera hua
ab bhaag mero uday aayo, darash prabhu jii ko lakh layo.. (4)
ab jaake bhagya ka uday hua .. aap prabhu ke dharshan hue
chhavi viitaraagii nagan mudraa, dR^ishhTi naasaa pai dharai.n.
aapki chhavi viitaraagi hai .. nagan mudra hai .. aur drishti naak par rehti hai .. yani ki kahin aur nhi dekhte .. apne mei vileen rehtein hain
vasu pratihaary anant guN jut, koTi ravi chhavi ko dharai.n.. (5)
8 pratiharya (diya dhwani, chanvar, etc.), anant gun se sussajit, karono suraj jitni chhavi hai aapki
miT gayo timir mithyaat mero, uday ravi aatam bhayo.
mere mithyaat mit gaye aur meri aatma ka uday hua
mo ur harashh eso bhayo, manu ra.nk chi.ntaamaNi layo.. (6)
aisa harsh hua .. mano garib ko chintamani ratna mil gaya ho
mai.n haath jo.D navaay mastak, biina{uu}.N tuv charaNajii.
aapko haath jod kar mastak jhukakar namaskaar karta hu .. aapke charno mei vinti karta hu
sarvotkR^ishhT trilokapati jin, sunahu taaraN taraNajii.. (7)
3 lok mei sarvotrakrisht (sabse uchch) .. jinko sunne se bhav (janam-maran) mit jate hai
jaachuu.n nahii.n suravaas puni, nar raaj parijan saathajii.
mai aapse swarag, manushya, raaj, pariwaar ke saath ki yaachna nahi karta
"budh" jaachahuu.N tuv bhakti bhav\- bhav, diijiye shivanaathajii.. (8)
jitne bhi bhav ho unme aapki bhakti ki yachna karta hu .. aur moksha prapti diijiye